Het Mosterdzaadje | De Landgenoten

In 2016 ging de 29-jarige Tuur vol enthousiasme aan de slag als bioboer in Mol. Zijn ultieme droom: een groot landbouwbedrijf dat voor de lokale gemeenschap biogroenten & dieren, een samentuin, een buurtwinkel, … voorziet. Helaas moest hij weg van de grond die hij bewerkte, een zware dobber voor een startende boer als Tuur. Gelukkig kon hij een mooi stuk grond vlakbij Mol kopen samen met De Landgenoten. Een klein begin van de grootse plannen voor het Mosterdzaadje.

Freiburg in de Kempen

Onder de kerktoren van Mol-Achterbos ligt het ouderlijk huis van Tuur. Een groene oase met fruitbomen, groentetunneltjes, een kippenren, houtstapels, hagen en struiken. Buurtvarken Mariella en herdershonden Spud & Jezz zorgen voor een warme ontvangst. In de garage die wordt omgetoverd tot een buurtwinkeltje, zitten nog enkele kuikentjes onder de warmtelamp. Dit is Tuurs habitat: “Ik wil deze plek zien uitgroeien tot een groot biobedrijf met fruit, groenten, aardappelen, vlees, kaas, …” En de dromen voor het Mosterdzaadje gaan verder: van samenwerking met meerdere boeren of samentuinders, tot een buurtcafé of restaurant met streekproducten.

Een vijftal jaar geleden tijden zijn studies in Freiburg kreeg Tuur een eerste ingeving: “Vroeger was Freiburg een commune, nu is het de meest vooruitstrevende stad in West-Europa op vlak van nieuwe samenlevingsvormen en duurzaam ondernemen”, vertelt Tuur. “Ik zat in een studententoren waar ik groentjes kweekte op mijn balkon en ik had keuze uit boerenmarkten, buurtwinkels of coöperatieve biosupermarkten. Lokaal & biologisch is er dagelijkse kost. Toen kreeg ik het idee, dat moet bij ons ook kunnen!”

Van schaapsherder tot bioboer

Toch is Tuur eerder bij toeval in de boerenstiel gerold. “Groene vingers had ik niet echt. Mijn ouders & grootouders zijn wel fervente tuiniers, maar al dat onkruid wieden in de moestuin, dat was niks voor mij”, lacht hij. “Tot mijn buurman Maarten voor de deur stond en dringend hulp zocht om zijn schapen te hoeden.” Sindsdien werkt Tuur bij Kemp vzw die schapen verhuurt voor begrazing in natuurgebieden, industrie of stadsparken over de hele kempen. “Ik moest daar toen wel een nachtje over slapen”, aldus Tuur. “Ik ben al jaren actief bij de milieuvereniging JNM en vanuit mij studies milieuwetenschappen kende ik de theorie. Maar dag in dag uit buiten in de weer zijn met dieren, dat was voor mij toch een serieuze stap.”

Dat buitenleven is Tuur zodanig goed bevallen, dat hij zich in 2014 inschreef voor de opleiding tot bioboer bij Landwijzer. “Na het eerste lammerseizoen was ik zeker van mijn stuk. Ik wilde mijn beroep van maken van het buiten zijn en met biologische groenteteelt aan de slag.” Twee jaar later startte Tuur het Mosterdzaadje. “Ik kon meteen beginnen op wat volgens de oudste boeren van de streek één van de beste stukken landbouwgrond van Mol is.” Een vliegende start voor het Mosterdzaadje?

Landbouwgrond per vierkante meter

Totdat de eigenaar aan het begin van het tweede seizoen zijn grond toch terug wilde. In de familie van Tuur was nog wel wat bouwgrond. “Maar dat kan ik als landbouwbedrijf nooit betalen.” Dus moest hij van een mooi perceel van twee hectare plots verhuizen naar enkele lapjes grond die rond het ouderlijk huis liggen. “Hoe komt het dat ik voor landbouwgrond per vierkante meter moet tellen, terwijl we met onze schapen van Kemp vzw spreken over een duizendtal hectare? Natuurgrond wordt strikter beschermd voor natuur, terwijl je op landbouwgrond biobrandstof mag telen, je kan er paarden zetten, of er gaan wonen. Als je geld hebt, lijkt het alsof alles mag op landbouwgrond.”

“Die verhuis heeft mij enorm veel energie gekost. Op enkele weken tijd moet je al je plannen bijsturen”, legt Tuur uit. “Gelukkig is daar nu verandering in gekomen...” Tuur vond een perceel van 1,2 hectare dat hij via crowdfunding met De Landgenoten kon aankopen. Zo is hij zeker dat hij tot het einde van zijn carrière deze grond kan bewerken. Dan krijgt het Mosterdzaadje bestaanszekerheid en een toekomst. Alles is mogelijk nu!